Dag 3
Door: Harry Huntink
Blijf op de hoogte en volg Harry
21 September 2008 | Jordanië, Petra
De dag begon voor Willemien van Gerven al zeer vroeg, zij werd om 5 uur al wakker en ontdekte een kakkerlak op haar kamer waar ze eerst met de wc borstel achteraan moets vangen. Gekregen? geen idee.
Na een hoop gedoe met de koffers konden we toch rond 8 uur vertrekken. Het was een prachtige tocht door afwisselend rotsformatie en zandvlakten met bedoeinen in originele dracht, met kamelen en geiten en wonen in grote tenten.Na een koffiestop en tied voor een pafke zijn we doorgereden naar ons hotel Petra Palace op ong. 500 meter van de ingang van de rose stad Petra.
Koffers afgeven en stickeren en dan onder een stralende zon op weg.
Bij de ingang gaan enkelen met paard naar beneden. Mimi en Celine in een rijtuigje. Na 500 meter gebeurt het ondenkbare: Joke Bos valt en haar onderbeen bungelt erbij. Da's niet best. Ambulance erbij en direkt naar het ziekenhuis Vic gaat met haar mee.Zo te zien is de enkel gebroken. Da's geen best begin van de dag.Halverwege de kloof komen Mimi en Celine alweer terug met het rijtuigje en zijn dan al weer klaar voor de dag. De koetsier bracht hen ongevraagd weer terug naar boven.Na een best zware tocht van ong. twee en een halve kilometer sta je je dan te vergapen aan de prachtig uitgehouwen rose stad.Nadat Joke Nieuwenhuis zich vergaapte aan de zo ze zei plastic kameel, knipperde deze toch met zijn ogen en bleek springlevend. Harrie Smit wilde in de kathedraal helemaal vooraan zitten en stapte zo over de afscheiding maar werd direkt teruggefloten. Zal onze vrome Harrie ook niet zijn.Ook Louis Bekker die viel letterlijk naar binnen, maar gelukkig ging nu alles goed.We gaan weer verder over de niet ongevaarlijke weg met zand, stenen en gaten. Na 2 uur verder wandelen en genieten wacht ons een heerlijke lunch, terwijl Wim Bos een telefoontje krijgt van het ziekenhuis: enkel op 2 plaatsen gebroken en moet naar Amman om te opereren. Na enig overleg wordt besloten dit niet te doen en en de alarmcentrale te bellen hoe verder.Na de lunch ieder op eigen tempo terug naar de uitgang en dat is voor menigeen een zware dobber want nu bemerk je dat je al die tijd schuin naar beneden bent gewandeld en moet nu in de brandende zon(38gr.) terug. Na eindelijk "kapot" bij de uitgang te zijn gekomen was het wachten op alle anderen, en dat duurde een hele poos, toen terug naar het hotel waar Joke,met het been in het gips, en Vic samen met Mimi en Celine al weer op ons zaten te wachten.Dan eindelijk lekker badderen en een welverdiend lekker pilsje gaan we aan het diner. Daaar na nog even buiten uitbuiken en dan weer vroeg naar bed want morgen wacht weer een lange rit naar Jeruzalem. Het was echt een hektische dag.
Harry
Na een hoop gedoe met de koffers konden we toch rond 8 uur vertrekken. Het was een prachtige tocht door afwisselend rotsformatie en zandvlakten met bedoeinen in originele dracht, met kamelen en geiten en wonen in grote tenten.Na een koffiestop en tied voor een pafke zijn we doorgereden naar ons hotel Petra Palace op ong. 500 meter van de ingang van de rose stad Petra.
Koffers afgeven en stickeren en dan onder een stralende zon op weg.
Bij de ingang gaan enkelen met paard naar beneden. Mimi en Celine in een rijtuigje. Na 500 meter gebeurt het ondenkbare: Joke Bos valt en haar onderbeen bungelt erbij. Da's niet best. Ambulance erbij en direkt naar het ziekenhuis Vic gaat met haar mee.Zo te zien is de enkel gebroken. Da's geen best begin van de dag.Halverwege de kloof komen Mimi en Celine alweer terug met het rijtuigje en zijn dan al weer klaar voor de dag. De koetsier bracht hen ongevraagd weer terug naar boven.Na een best zware tocht van ong. twee en een halve kilometer sta je je dan te vergapen aan de prachtig uitgehouwen rose stad.Nadat Joke Nieuwenhuis zich vergaapte aan de zo ze zei plastic kameel, knipperde deze toch met zijn ogen en bleek springlevend. Harrie Smit wilde in de kathedraal helemaal vooraan zitten en stapte zo over de afscheiding maar werd direkt teruggefloten. Zal onze vrome Harrie ook niet zijn.Ook Louis Bekker die viel letterlijk naar binnen, maar gelukkig ging nu alles goed.We gaan weer verder over de niet ongevaarlijke weg met zand, stenen en gaten. Na 2 uur verder wandelen en genieten wacht ons een heerlijke lunch, terwijl Wim Bos een telefoontje krijgt van het ziekenhuis: enkel op 2 plaatsen gebroken en moet naar Amman om te opereren. Na enig overleg wordt besloten dit niet te doen en en de alarmcentrale te bellen hoe verder.Na de lunch ieder op eigen tempo terug naar de uitgang en dat is voor menigeen een zware dobber want nu bemerk je dat je al die tijd schuin naar beneden bent gewandeld en moet nu in de brandende zon(38gr.) terug. Na eindelijk "kapot" bij de uitgang te zijn gekomen was het wachten op alle anderen, en dat duurde een hele poos, toen terug naar het hotel waar Joke,met het been in het gips, en Vic samen met Mimi en Celine al weer op ons zaten te wachten.Dan eindelijk lekker badderen en een welverdiend lekker pilsje gaan we aan het diner. Daaar na nog even buiten uitbuiken en dan weer vroeg naar bed want morgen wacht weer een lange rit naar Jeruzalem. Het was echt een hektische dag.
Harry
-
21 September 2008 - 19:34
Peter Gosselink:
Hoi Harry,
Wil je de groeten doen aan Gerard & Hanny.
We volgen jullie reis.
Peter, Chantal & Sam -
22 September 2008 - 04:27
Joyce De Schepper:
Beste mensen,
Dank je wel voor jullie verslag en van harte beterschap voor mevrouw Bos.
Met hartelijke groeten,
Joyce de Schepper -
22 September 2008 - 06:12
Claire De Schepper:
Heel leuk om te lezen, we blijven het volgen. Sterkte met de enkel...
Goeie reis!
Richard & Claire -
22 September 2008 - 11:11
Edith:
Hoi pap en mam! Jeetje, wat een belevenissen bij jullie, en wat een pech al voor sommigen! Ik hoop dat je mooie foto's gemaakt hebt in Petra en dat jullie nu lekker aan het genieten zijn in Jerusalem.
Groetjes vanuit een net zo warm Pushkar (ook hier is het 38 graden... pfff!) in India!
x Edith -
22 September 2008 - 13:15
Jetty :
Voor Celine, Wat leuk dat we jullie reis kunnen volgen. Het verslag van Harry is zeer boeiend en ik kijk uit naar het volgende stukje. Beterschap voor de pechvogel! Fijn verblijf en genieten...! -
22 September 2008 - 13:34
Ineke De Schepper:
Beste Harry,
Ik heb met veel plezier je verslag gelezen. Ik ben vooral geïnteresserd omdat mijn moeder Celine de Schepper deel uitmaakt van jullie groep. Ik vond het dan ook leuk haar naam in je verslag tegen te komen. Bedankt! Doe je de groeten aan Celine?
Veel plezier en sterkte met de gewonde!
Groet,
Ineke de Schepper -
24 September 2008 - 07:03
Elise Tangelder:
Bericht voor Gerard & Hanny Tangelder
Hi pap en mam,
Zojuist jullie sms ontvangen en heb even de site bekeken. Klinkt erg goed allemaal. Geniet ervan!
liefs elise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
