Dag 9

Nadat gisteren Liesje Vrieze en Lies Kock ook een deel van het verhaal hebben opgetekend hebben vrijdag de zusjes Hennie en Alie Robbertsen dit gedaan. Heleen en ik hebben alles weer in elkaar gepast en geprobeerd er weer een mooi verhaal van te maken.

Dat wonderen bestaan blijkt wel uit det Betsie vanmorgen blij beneden komt: er is een wonder gebeurd. "had ik in het voorjaar de koffer mee naar Lourdes, blijkt er bij het uitpakken thuis een broek kwijt te zijn". Nergens te vinden. Zo'n zelfde broek weer laten maken(was echt een mooie). Vanmorgen bij het ompakken van de koffer blijkt die ergens achter een verborgen rits te zitten. Een wonder in het Heilige Land. Grote hilariteit natuurlijk. Maar om 08.00u vertrekken we toch richting Tiberias. De eerste regenspatjes vallen maar dat is zo weer voorbij. De tocht voert ons door vele sinaasappelplantages en brengt ons bij Caesarea dat door de zoon van Herode de Grote, Marcus Anthonius 31 jaar voor Chr. is gebouwd.Het mooie amfitheater uit de Romeinse tijd, waarvan de onderste rij zitplaatsen nog origineel zijn, biedt plaats aan wel 5000 personen. Ook zien we het visitekaartje van Pontius Pilatus. Een steen van ong. 60x40x5 cm (je zult er een stuk of 4/5 op zak hebben!!!!). we passeren de latrines van toen, waar je rustig met een man of 10/12 naast elkaar kon gaan zitten poepen en gezellig keuvelen. Marijke gaat er op zitten waarbij de opmerking " zo krieg ie de boks nog vol" velen in de lach doet schieten. Via de door Herodes gebouwde haven, waar Petrus 2 jaar gevangen zat, lopen we naar de kruisvaardesburcht voor een lekker bakkie. We rijden langs het 36 km. lange aquqduct dat van de berg Carmel komt en passeren daarbij ook 2 drussusdorpen en komen boven op de berg bij het Carmelitessenklooster en genieten daar van het prachtig uitzicht. Vandaar kijken we van bovenaf op de stad Haifa met de prachtige plateau-tuinen en het graf van Baha'i diep onder ons. 2800 jaar geleden werden hier de Baal priesters met aanhang vermoord omdat ze de wedstrijd bidden om regen verloren hadden van de God van Elia. Door naar Akko, de stad met dikke muren die het leger van Napoleon tegenhielden en de burcht waar we gezellig met z'n allen op een muurtje gaan picknicken.(echt ouderwets). In Akko kunnen Joden en andere bevolkingsgroepen, zoals Arabieren, normaal samen leven. Door de ondergrondse gangen van de burcht komen we op het einde natuurlijk bij de Turkse bazaar uit met vele winkeltjes. Dus weet je het met de meeste dames wel. Door naar de karavanserai, het oude pakhuis van de haven met depots en hotelkamers uit de Romeinse tijd.Nog even van de geur en de stank van de vis genieten!!!! en dan ras op weg naar Tiberias voor het diner. 5 km. voor de bestemming begeeft de bus het en na bijna een uur sleutelen, bellen en hoofdschudden schiet een collega buschauffeur, die ons met pech heeft zien staan, te hulp. Vrouwen overstappen in de andere bus, mannen koffers omladen en dan alsnog door naar het hotel. Hulde aan die chauffeur.......! bij het supermooie hotel Golan aangekomen snel sleutels halen, koffers stickeren en zitten we toch nog om 19.30u aan tafel.
pfff.. wat een dag.
Harry